Chilensk delfin

Noko me kanskje hadde venta å sjå på turen vår, var delfinar. Me såg faktisk nokre på vei frå flyplassen i Punta Arenas dagen før me begynte på fotosafarien vår. Men den veka me var på båt-tur såg me ikkje nokon, før me var pakka og klar til å gå i land. Då fekk me ei skikkelig oppvisning av ein liten flokk med chilenske delfinar.

Det er ein delfin-art som er nær å vera utryddingstrua(mindre enn 10 000 individ), og det er forska lite på den. Den er ikkje meir enn ca 1,70 m og lever bare ved den sørlige Chile-kysten.

Link til blogginnlegg frå Patagonia

Ein av dei andre som var med på turen i Patagonia har blogga(på engelsk). For dei som har lyst til å sjå ein annan sine bilder frå same turen kan ta ein titt på Jose E Hernandez World.

Spekkhoggerar

Spekkhoggar i svevet

Ein av overraskelsane me fekk på turen vår, var at me fekk sjå spekkhoggerar. Dei har ikkje nokon fast tilhaldsplass i desse farvatna, men streifer rundt. Noko interessant på den plassen der me såg dei, var at sjøløvene leika rundt dei, utan tanke på at dei kunne vera i livsfare. I den bukta der me fekk sjå dei, var det både kval, spekkhoggar og sjøløver.

Det var ei lita gruppe med 4 spekkhoggerar som svømte rundt oss, ein av dei var ein unge.

Spekkhoggerane kan bli opptil 10 meter lange og vega opptil 8 tonn. Den er den største av delfin-arten, og har den høgaste finnen av alle kvalane. Den et fisk, sel og hai. Den finnes i alle typar farvatn, men ser ut til å like seg best i kjølig vatn. Huene lever normalt i 50 år og hannane i ca 30 år.

Spekkhooggar inn for landing

Spekkhoggar og knølkval

4 spekkhoggerar

Mor og barn

Sjøløver

Sjøløve-koloni

Sjøløve som leiker seg

Me såg ein del sjøløver på turen vår. Me var inne i ei bukt der det var mykje kval, og der var det og ein koloni med sjøløver. Søramerikanske sjøløver tilhøyrer øresel-familien. Hannane kan bli 2,5 lange og vega ca 300 kilo. Huene blir 2 m og kan vega 140 kilo. Dei lever frå Peru ned til Ildlandet, og på Atlanterhavs-sida frå sør-Brasil og heilt sør i Sør-Amerika.

Brungumpkarakara

Ikkje alle fuglar har like korte og klingande navn. Denne heiter altså brungumpkarakara:)

Me hadde med oss ein chilensk fugle-eskpert på turen vår, og han var veldig begeistra når me fekk sjå denne fuglen. Eg fann ei fjør av ein slik, som han var glad for å få, for då kunne han bevisa at den var sett i det området me såg den.
Dette er ein fugl som er nær å vera ein trua art, med rundt 1000 hekkande par. Det er ein rovfugl i falkefamilien.

Sydlig elefantsel

I nærheten av øya der me såg albatross og taregås, var det og ein koloni med sydlig elefantsel.

Godt å slappa av litt

Kjem du nærmare så....

Her kan du sjå kvifor dei kalles elefantsel

Denne hadde ikkje tenkt seg nokon plass

Det var ei heil strand full av feite selar som virka litt agressive, dei brølte når me kom i nærheten av dei. Det er hannane som blir størst, dei kan bli fleire tonn tunge. Festlige dyr.
Sjå meir om desse på Andreas sin blogg

Taregås

Desse fuglane var som eit gamalt ektepar, dei var alltid saman. Såg me den eine, såg me og den andre, om det var på bakken eller i lufta.

Hoa er kvit, og hannen er svart/brun.

Navnet har den fått fordi livretten er tare.